بررسی اثر هپارین با وزن مولکولی پایین در التهاب داخل چشم، بعد از عمل جراحی کاتاراکت و لنز داخل چشمی در بیماران گلوکوم فاکومورفیک

سابقه و هدف: با توجه به وجود مشکل گلوکوم فاکومورفیک در ایران و عوارض زیاد ناشی از ایجاد غشا فیبرینی بعد از عمل جراحی کاتاراکت و لنز داخل چشمی در این بیماران، هدف این مطالعه بررسی اثر هپارین با وزن مولکولی پایین (LMW ،Low Molecular Weight) در جلوگیری از ایجاد التهاب داخل چشمی، غشا فیبرینی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور روی 46 چشم مبتلا به گلوکوم فاکومورفیک که به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند انجام شد. در یگ گروه در سرم BSS) Balancel Salt Solution) بدون اطلاع جراح هنگام عمل جراحی کاتاراکت به میزان 5 Iu/ml هپارین LMW ریخته و یگ گروه به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. در تمام موارد جراحی به روش Standard ECCE+PCIOL توسط یک نفر انجام شد و نوع IOL در تمام موارد یکسان بوده است. میزان خونریزی هنگام عمل و بعد از عمل، میزان التهاب داخل چشم و میزان فیبرین، دید بیمار، پیگمان روی لنز داخل چشمی و چسبندگی خلفی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها: سن متوسط بیماران 8.1±68 سال، 34% مرد و 65% زن بوده اند. هر دو گروه از نظر سن، جنس، مدت بستری و میزان IOP قبل از عمل، مصرف سیگار، طول مدت عمل، وجود بیماری چشمی یا سیستمیک همراه، مدت شروع علائم با هم جور بودند. در گروه هپارین میزان فیبرین بعد از عمل، سلول در اطاق قدامی چشم (AC) و Flare، مقدار پیگمان روی لنز داخل چشمی، مدت التهاب نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بوده است (P<0.01). متوسط دید بیماران گروه هپارین 20/50 و متوسط دید بیماران گروه کنترل 20/125 بود و از نظر خونریزی داخل چشم هنگام و بعد از عمل دو گروه یکسان بوده اند. نتیجه گیری: استفاده از هپارین LMW با دز 5 Iu/ml در سرم BSS هنگام عمل جراحی کاتاراکت برای کاهش التهاب فیبرینی داخل چشم بیماران گلوکوم فاکومورفیک موثر بوده و تمایل خونریزی را افزایش نداده و باعث افزایش دید نهایی بیمار می گردد